มาพูดถึงการเตรียม ตัวก่อนไปงานนัดพบแรงงานกันบ้าง หลายคนมองว่าไม่น่าจะมีอะไรสำคัญที่ต้อง พูดถึง ซึ่งความจริงเรื่องนี้ล่ะ….สำคัญที่สุด
ขอเริ่มที่ตอนตื่น นอนกันละ…แหะ….แหะ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก เริ่มตอนแต่งตัวดีกว่า คุณอาจคิดว่าทำไมต้องใส่ใจเรื่องการแต่งตัวด้วย แค่ไปสมัครงานตามบูธเท่านั้น คนเยอะแยะใครจะมาสนใจ…

คิดอย่างนั้นไม่ได้นะ ถึงแม้ไม่ได้ไปสัมภาษณ์งาน แต่ความประมาทก็นำมาซึ่งความตายให้เห็นกันเยอะแยะ จึงอยากให้ทุกคนตั้งอยู่บนความไม่ประมาท…ทุกเวลา ทุกสถานที่
ไม่ ได้กะเกณฑ์หรอกว่าต้องแต่งตัวให้เนี้ยบเหมือนไปสัมภาษณ์งาน ขอให้ดูดี สุภาพหน่อยละกัน บางงานจัดที่มหาวิทยาลัย คุณใส่ชุดนักศึกษาอยู่ก็แล้วไป แต่ถ้าไปที่อื่น ขอเถอะนะ ไอ้สายเดี่ยว แขนกุด โชว์ดือ ผ้าโผกหัวรุงรัง ยีนส์แบบเซอร์สุดๆ แตะหนีบหรืออะไรเทือกนั้น รู้….ว่ามันใส่สบาย แถมเหมาะกับกาเดินในที่ที่มีคนพลุกพล่าน เบียดเสียด แต่ขอบอกไว้ตรงบรรทัดนี้…..มันไม่เข้าตาและดูไมดีเอามากๆ …จริงๆนะ

จำไว้ว่าภาพแรกที่คนอื่นมองเราต้องดีเสมอ เขาถึงอยากรู้จักเรามากขึ้น

ถ้าภาพแรกไม่งามซะแล้วต่อให้ภาพไหนๆ ดีเลิศเลอก็ไม่มีทางที่เขาจะสนใจอีก เป็นสัจธรรมที่นำมาใช้ได้กับทุกเรื่อง…แม้แต่การสมัครงาน
คุณ ต้องคิดว่าเจ้าหน้าที่ประจำบูธไม่เคยรู้จักมักจี่กับคุณมาก่อน เขาไม่รู้หรอกว่า คุณเป็นเด็กกิจกรรมตัวยงของคณะ เทอมที่ผ่านมา กวาด A รวดมาแล้ว เทอมก่อนโน้นก็โผล่ B+ มาแค่ตัวเดียว แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้จักคุณได้คือภาพแรกที่เขาเห็น ไม่ว่าจะเป็นบุคลิก การแต่งกาย การพูดจา สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญ ที่คุณต้องพยายามดูแลให้ดีที่สุด (เท่าที่จะทำได้)

ฉันมีโอกาสไปงานวันนัดพบแรงงานที่ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง วันนั้นอากาศร้อนมาก ฝุ่นก็เยอะ ฟุ้งตลบไปหมด ยังคิดเลยว่าฝุ่นจะเข้าไปอุดหลอดลมตายงานนี้หรือเปล่า แล้วบริษัทจะรับผิดชอบชีวิตฉันไหม นั่งมองคุณผู้หญิงหลายคนเดินขวักไขว่หางานอยู่ตรงหน้า จนแอบนึกว่ากำลังนั่งชมแฟชั่นโชว์อยู่ในมุมใดมุมหนึ่งของเมืองปารีส (ตอนหน้าร้อนจัด) ซะอีก เสื้อผ้าหลากดีไซน์ถูกนำเสนอผ่านนางแบบ (หางาน) มือสมัครเล่นมากมาย ดูไปดูมาก็เพลินไปอีกแบบ

สักพัก มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินอย่างมั่นใจมาก เข้ามาถามเกี่ยวกับตำแหน่งงาน แล้วบังเอิ๊ญบังเอิญทำซองใส่รูปถ่ายที่อยู่ในมือตก หล่อนก้มมันหยิบทันทีไม่มีรีรอ เท่านั้นแหละ เสื้อเนื้อบาง แขนกุด คอกว้าง ตัวเก๋เผยให้เห็น (- -) หมดเลย แถมขอบเอวด้านหลังของกางเกงฟิตยังร่นลงอีกด้วย หล่อนไม่คิดแม้จะเอามือปิดคอเสื้อไว้ ฉันจะเอามือไปช่วยก็ไม่สะดวกนัก โชคดีที่เป็นเพศเดียวกันก็ยังพอให้อภัยได้บ้าง…แต่ถึงอย่างไร คะแนนภาพแรกของหล่อนในสายตาของฉันก็ไม่ผ่านอยู่ดี
1 ชั่วโมงผ่านไป เธอคนเดิมเอาใบสมัครมาส่ง คราวนี้ไม่มีเหตุการณ์ชวนหวาดเสียวแต่อย่างใด ค่อยโล่งอกหน่อย เมื่อเจอจากไป ฉันพลิกใบสมัครทันทีด้วยความอยากรู้อยากเห็น….ตกใจปนเสียดายเป็นที่สุด ….จบประชาสัมพันธ์ เกรดสวยมากพอๆ กับหน้าตาที่คมขำของเธอ แถมยังสมัครตำแหน่งเจ้าหน้าที่บริการลูกค้า ที่บริษัทกำลังต้องการด่วนอีกด้วย ทุกอย่าง Perfect อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
แต่ฉันไม่ลืมภาพแรกเมื่อ 1 ชั่วโมงที่แล้ว
ขืน รับเข้าไป มีหวังลูกค้าของบริษัทต้องหัวใจวายแน่….ถ้าบังเอิญเธอทำปากกา ตกบ่อยๆ เมื่อจินตนาการภาพจบ เครื่องหมายกากบาทก็ปรากฏชัดตรงมุมขวาของใบสมัครใบนั้น….ไม่ได้ด่วนสรุปนะ แต่มันไม่ผ่านจริงๆ
อีก เหตุการณ์หนึ่งที่ประทับใจไม่ลืม ไม่แน่ว่าเป็นงานนัดพบแรงงานที่ไหน รู้แค่ หากทุกคนมีการเตรียมตัวและระมัดระวังในการแสดงออกสักเล็กน้อย ภาพที่ออกมาก็จะดูดีอย่างไม่มีที่ติ

หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาถาม เกี่ยวกับตำแหน่งโปรแกรมเมอร์ ถามละเอียดมาก จนฉันนึกว่าต้องมาสมัครเองแน่ๆ เธอหายไปพักใหญ่ กลับมาพร้อมกับแฟนหนุ่มที่วางมาดข่มแฟนสาวในที เธอชี้ให้เขาดูคุณสมบัติตำแหน่งที่บอร์ด ซึ่งตรงกับคุณสมบัติเขาชัวร์ เธอเลยบอกให้เขาสมัคร แต่แฟนหนุ่มสั่งเสียงแข็งให้เธอกรอกใบสมัครให้ (ตัดภาพกลับมา…..ฉันยังนั่งอยู่ตรงนั้น ไม่ได้หายไปไหน และไม่ได้เป็นอากาศธาตุด้วย แต่พวกเขาทำเหมือนไม่เห็น) เธอทำท่าฮึดฮัดพองาม ขณะที่มือก็หยิบปากกาขึ้นมากรอก บ่นว่า “เขียนมาให้ทั้งวันแล้ว ทำไมไม่เขียนเองบ้างละ…..”
“ตายแล้ว!!!” ฉันอุทานในใจ พลางคิดต่อว่า “นี่มันอะไรกัน ให้แฟนกรอกใบสมัครให้ตลอดงานเลยหรือ???” อย่าง นี้ไม่ต้องคิดมาทำงานเลย แค่กรอกใบสมัครยังทำเองไม่ได้ โปรกงโปรแกรมก็ไม่ต้องไปเขียนมันหรอก ที่สำคัญ พวกเขามาแสดงกิริยาเยี่ยงนี้ให้เจ้าหน้าที่อย่างฉันเห็นเนี่ย ประมาทเกินไปซะแล้วน้องเอ๋ย!!!
ยังไม่จบแค่นี้หรอก…พอกรอกเสร็จ สาวน้อยผู้น่าสงสารก็กากบาทเล็กๆ ไว้ในช่องลายเซ็นผู้สมัคร เลื่อนใบสมัครให้แฟนหนุ่มเซ็นชื่อ แล้วเธอก็ดึงมาเขียนชื่อจริงของแฟนข้างล่างลายเซ็นนั้นอีกครั้ง พร้อมกับแนบเอกสารประกอบต่างๆ ส่งให้ฉัน
อึ้งค่ะ…อึ้ง รับมาแบบงงๆ กับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไป คนเราเป็นไปได้จริงๆ ผู้ชายก็แย่ ผู้หญิงก็ยอมซะเหลือเกิน แล้วอย่างนี้ บริษัทไหนจะตาถั่วรับเข้าไปทำงาน…เออ….แต่ถ้าสมัครทางอินเทอร์เน็ตก็ ไม่แน่?????

นี่แค่ 2 เรื่องในหลายๆ เรื่องที่ได้พบ ยังเห็นภาพได้ชัดขนาดนี้ การระมัดระวังกิริยาเพื่อรักษาภาพตัวเองยังมีอีกเยอะ คิดว่าคุณคงพอจะนึกออก ที่สำคัญอย่าลืมว่า เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลทุกคนกำลังจับตามองคุณอยู่ นั่นคืองานของเขา ขอแบบกระซิบนิดหนึ่ง บางบริษัทเจ้าหน้าที่ที่มานั่งอยู่ตรงนั้น มีตำแหน่งสูงถึงผู้จัดการหรือผู้อำนวยการฝ่ายเชียวละ ถ้าภาพแรกของคุณออกมาดีเข้าตาเขา ก็ไม่แน่ที่คุณจะถูกเชิญสัมภาษณ์งานรอบแรก…หรือรอบสุดท้ายในวันนั้นเลยก็ ได้
ดังนั้น ห้ามประมาทเด็ดขาด

…………………………………………………………………………….
จาก….กลยุทธ์เด็ด คว้างานดี ชีวิตนี้ไม่มีเตะฝุ่น โดย
ปนัฎดา สังข์แก้ว